In mijn blogs kan je o.a. lezen over onderstaande ervaringen tijdens onze integratie in Spanje.
Waarom we na 15 jaar toch weer – even- weggingen uit Spanje …..
Na 15 jaar in Spanje gewoond en gewerkt te hebben zijn we eind 2018 tijdelijk verhuisd naar Brugge, België. Ik schrijf tijdelijk, omdat we het plan hebben om na ons pensioen weer terug naar Spanje te gaan. Het land waar we ons helemaal thuis voelen qua cultuur, de mensen, het ritme en het mooie weer. De reden om tijdelijk weer terug naar het Noorden te gaan had te maken met onze ouders die meer hulp nodig hadden op hun oude dag en mijn moeder(schuld)gevoel, waar ik al jaren mee worstelde.
Ik schrijf had te maken, want in de paar jaar dat we nu hier wonen zijn onze ouders er niet meer. Nu zij er niet meer zijn begint bij ons het bloed weer te kriebelen en zijn we al druk aan het zoeken waar we dan in Spanje zullen gaan wonen.
En ja we hebben al een huis in Spanje, maar dat is te groot voor ons tweetjes. Op mijn oude dag wil ik niet alleen maar bezig zijn met het schoonhouden van het huis en de tuin. Nee dan wil ik relaxen en genieten van mijn oude dag.
We hebben het dus te koop gezet. Op dit moment wordt het tot 1 oktober verhuurd aan een koppel dat wil voelen en ervaren wat het is om in de bergen van Spanje te wonen.
Dat ik eigenlijk op twee plekken tegelijk zou willen wonen …..
Als we in Brugge zijn heb ik heimwee naar Spanje …………. dan mis ik de zon, de ( betaalbare) warme maaltijd tussen de middag buiten de deur, het ochtendkrantje bij de cafetaria om de hoek met zijn heerlijke cortados en tapas en zo kan ik nog wel doorgaan.
Zijn we in Spanje dan mis ik onze kinderen, waar ik, door de afstand, niet even een ochtendje heen kan gaan. Ook al zijn onze meiden nu ouder, getrouwd en zelf moeder en kunnen ze heus wel enkele maanden achter elkaar zonder ons, toch blijft dat gevoel aan me knagen als een duveltje op mijn schouder.
Dat ik zeker 2 Jaar nodig had om te wennen aan Spanje en zijn gewoontes …..
De eerste twee jaar, na onze emigratie naar Spanje, heb ik het heel moeilijk gehad met het feit dat onze meiden liever in Nederland bleven en niet met ons zijn meegegaan. We hadden van allebei de meiden een mooie foto op de kast gezet en elke keer als ik langs die foto’s liep begon ik te huilen en moest ik mezelf dwingen om niet mijn koffers te pakken en het vliegtuig in te stappen. Ik was gewoon niet compleet zonder ze. Ik voelde me een slechte moeder en schuldig dat ik ze had achtergelaten. Dat schuldgevoel is altijd gebleven en heeft diepe littekens bij mij achtergelaten, zowel bij mij als bij onze dochters.
Wat natuurlijk ook meespeelde is de gewenning aan een nieuw land met zijn gewoontes, zijn taal en het feit dat wij in een regio woonden waar de mannen nog de baas zijn (de oude generatie dan). Als zelfstandig Nederlandse vrouw was dat wel een puntje 🙂
Als je bekijkt wat je in de eerste twee jaar in een nieuw land voor je kiezen krijgt, dan moet je toch wel heel sterk in je schoenen staan om dat te overleven.
Het eerste jaar in Spanje had ik elke avond hoofdpijn van het Spaans leren en aanhoren. Voor ons als Nederlanders spreken de Spanjaarden zo snel dat je na enkele woorden het verhaal al niet meer kan volgen.
Uit ervaring weet ik ook dat je beter niet, alsof kan doen dat je het verhaal begrijpt door ergens ja of nee op te zeggen, want voor je het weet heb je iets beloofd wat je eigenlijk niet wil.
De eerste maanden ben je ook alleen maar bezig met allerlei bureaucratie-geneuzel om alles in orde te maken. Tijdens deze periode schaamde ik me ook heel erg voor het feit dat ik Nederlander ben. We werden altijd voorgetrokken op de Oostblokkers en de Zuid Amerikanen. Ook al stond je achter in de rij, zodra ze doorhadden dat je Nederlander was mocht je gelijk doorlopen.
Hoe het uiteindelijk toch allemaal goed is gekomen en we zijn gestart met onze B&B ….
Na 2 jaar gaat alles gelukkig een stuk soepeler, dan ben je geïntegreerd, om het zo te noemen, kan je al een woordje Spaans( in mijn geval), heb je al wat vrienden gemaakt en verdien je een salaris met je eigen bedrijf of in loondienst.
Dit alles kan je lezen via mijn blogberichten in de mailing voor alle leden en op de website van wonenwerkenbuitenland.com
